„Idziesz przez świat i światu dajesz kształt przez twoje czyny”.
Stanisław Wyspiański
2 października obchodziliśmy uroczystość jubileuszu 30 – lecia nadania naszej szkole imienia Małgorzaty Sulek. Uroczystość miała podniosły charakter. Rozpoczęła się wprowadzeniem sztandaru a następnie odśpiewaniem pieśni szkoły pt.: „Jak okiem sięgnąć”. W dalszej części głos zabrała Pani Dyrektor Bożena Grela, która powitała przybyłych gości. Swoją obecnością zaszczycili nas: Pan Paweł Klonowski Wójt Gminy Bobrowo, Pani Bernadeta Krasucka specjalista do spraw oświaty w Gminie Bobrowo, Pani Alina Prokopowicz Przewodnicząca Komisji Oświaty, Kultury i Sportu w Gminie Bobrowo, Dyrektorzy szkół podstawowych z terenu gminy Bobrowo w osobach: Pani Aleksandra Kotas, Pan Sławomir Linettej, Pani Katarzyna Malinowska-Wituła, pan Jacek Sokołowski oraz Pan Konstanty Jamroży Radny wsi Grzybno. Pan Władysław Szulc Radny wsi Drużyny, Pan Roman Węgrzynowski radny wsi Kruszyny Szlacheckie, Pan Dawid Jasiński Prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Grzybnie, Pan Kazimierz Hurtak sołtys wsi Grzybno, Pan Tadeusz Krzepicki sołtys wsi Drużyny, Pan Przemysław Małkiewicz sołtys wsi Kruszyny Szlacheckie, byli dyrektorzy szkoły: Pani Lubomira Wróblewska oraz Pani Kamila Sobiech i Rada Rodziców na czele z jej przewodniczącą Panią Agnieszką Ziółkowską. Ponadto pani dyrektor powitała: przybyłych rodziców, sympatyków szkoły, pracowników obsługi oraz uczniów. Następnie powiedziała: Historia naszej szkoły jest dość długa, albowiem trwa już 60 lat. Budynek szkoły to tzw. Tysiąclatka, czyli szkoła wzniesiona w ramach programu oświatowego, realizowanego w czasie jubileuszu Tysiąclecia Państwa Polskiego, które przypadało na 1966 r. Jej budowę sfinansowano ze środków pochodzących z budżetu państwa oraz funduszy społecznych. Pierwszy kamień pod budowę położono w 1963 r., a budynek oddano do użytku w roku 1964. Pierwotnie szkoła otrzymała imię Janka Krasickiego. Na przełomie lat 80-tych i 90-tych ubiegłego stulecia tradycją tej szkoły stały się wakacyjne obozy wędrowne w Tatry organizowane przez ówczesną nauczycielkę geografii p. Zofię Roznerską. Przewodnikiem po tatrzańskich szlakach dla młodzieży ze Szkoły w Drużynach była właśnie pani Małgorzata Sulek. To ona zachęcała młodzież do wędrówek pośród gór, pokazywała najciekawsze zakątki Tatr, ciekawie opowiadała i nigdy nie odmawiała pójścia z młodzieżą na szlak. Tak było też latem 1991 r. Dla uczestników obozu wędrownego z Drużyn zrezygnowała z wyjazdu na urlop, by móc poprowadzić ich po szlakach Tatrzańskiego Parku Narodowego. Oni zachwyceni jej osobą, porwani przez jej pasję, którą była miłość do Tatr przemierzyli bezpiecznie górskie ścieżki, by wrócić cało do domu. Między panią Małgosią a uczestnikami obozu zawiązała się nić przyjaźni. Oni pokochali ją, a ona ich. Dwa tygodnie później wieść o tragicznej śmierci ukochanej przewodniczki, która zginęła na szlaku ochraniając własnym ciałem młodych turystów – uczestników innego obozu wędrownego przed spadającymi kamieniami, wstrząsnęła całą społecznością naszej szkoły. Dla uczczenia jej osoby i tak wielkiego poświęcenia z inicjatywy Rady Pedagogicznej ówczesna Pani Dyrektor – Lubomira Wróblewska wystąpiła do władz z wnioskiem o nadanie szkole jej imienia. Pani Małgorzata Sulek została naszym patronem 30 września 1994r. Zapewne zastanawiacie się, po co szkole potrzebny jest patron? Patron to ktoś, kogo podziwiamy i chcemy naśladować. Jego osiągnięcia są dla nas wzorem. To bardzo ważna postać w życiu szkoły. Wokół niej buduje się tradycje, wprowadza uczniów w świat wartości. W czasach, kiedy notujemy upadek autorytetów, wybór patrona to trudne zadanie. Nasza szkoła dokonała tego wyboru przed trzydziestoma laty. W chwilach, kiedy czujemy się zagubieni, warto przyjrzeć się osobom, które dokonały w swoim życiu wielkich czynów. Ale pamiętajmy – wielki nie znaczy spektakularny, rzucający się w oczy. Ogromną zaletą ludzi wielkich jest skromność – oni nie uważają, że robią coś niezwykłego. I zapewne pani Małgosia też tak nie uważała, uznała, że tak po prostu trzeba. Fakt, że nasza szkoła podstawowa posiada swego Patrona sprawia, że nie jest anonimowa. Wiedza o postaci, znajomość jej losów i dokonań – rodzi szacunek do patrona, szacunek do szkoły noszącej jego imię, a poprzez to, szacunek do wiedzy i nauki. Motywuje do jeszcze większego wspólnego wysiłku, by w szkole było lepiej, mądrzej, ciekawiej i bardziej przyjaźnie. Pani dyrektor swoje przemówienie zakończyła słowami:
„Jednostajny bieg naszych dni zostaje przerwany
Znowu nabieramy sił i życiowej odwagi.
Prawdziwe święto można obchodzić jedynie z przyjaciółmi
Tylko z ludźmi, których się lubi
Wtedy wszystko jest prawdziwe
Nieprzymuszone i serdeczne
Tam gdzie ludzie żyją w przyjaźni, tam zawsze jest święto”.
Następnie głos zabrał Wójt Gminy Bobrowo, który w swoim wystąpieniu podkreślił, że patron to bardzo ważna postać w życiu szkoły, wokół której buduje się tradycje, wprowadza uczniów w świat wartości. Złożył na ręce pani dyrektor tabliczkę upamiętniającą jubileusz oraz bukiet kwiatów. Z rąk radnego wsi Drużyny kwiaty otrzymała również była dyrektor szkoły Pani Lubomira Wróblewska. W kolejnej części zgromadzeni z wielkim zainteresowaniem i wzruszeniem wysłuchali montażu słowno-muzycznego poświęconego osobie patrona. Piękna recytacja była przeplatana piosenkami w wykonaniu chórku. Na zakończenie pani dyrektor podziękowała zaproszonym gościom, nauczycielom, rodzicom i młodzieży szkolnej za udział w uroczystości. Szczególne słowa podziękowania skierowała do występujących artystów, nauczycieli, którzy przygotowali apel oraz Rady Rodziców, która dla całej społeczności szkolnej przygotowała słodki poczęstunek.
